poniedziałek, 7 marca 2022

Oszust matrymonialny

Bierze na lep jak muchę
Wykrada nadzieję i wiarę
Przybiera oblicze anioła
W duchu kleptomana żyje

Noc spędza mu sen z powiek
Uczciwością się brzydzi i pracą
Lojalnością na co dzień hańbi
Miły jak puch do rany przyłóż

Słodkie jak lukier ma spojrzenie
Całuje rączki wszystkim paniom
W złotą biżuterię wbija sokole oko
Nie ma w tym szczerych intencji

Wegetuje kosztem naiwnych ofiar
Są nimi spragnione niekochane kobiety
Z damskich toreb wyciąga pieniądze
Na przepych komfort różne atrakcje

Na widok pierścionka i obrączek
Ucieka tam gdzie pieprz rośnie
Pozostawiając łzy serca złamane
Brak perspektyw i pusty portfel

Zmienia na nowe terytorium
W dowodzie dane personalne
Pędzi przez świat lotem kleszcza
Starych panien przekleństwem
 

Krzywda

Zegar czas odmierza
Zadawnionych ran nie goi
Do płaczu łez już brak
Przebaczać uczy Biblia

Wspomnienia nie chcą
Resetować się w pamięci
Przyszłość utknęła w próżni
W ciemnym kącie liżę blizny

Zadanych ciosów kamieniem
Z niewyparzonej gęby wyplutym
Krzywda ma potęgę mocy
W zasięgu języka i wzroku

Muzyczny dyplomata

Nie potrzeba perkusji ani żadnego instrumentu
Mikrofon pieści wargi powietrze wydyma gęba

Do popicia obok stoi butelka dwulitrowa napoju
Muzyka wydaje dziwne brzmienia i dźwięki
Nową melodię wygrywa ciało orkiestra

But wystukuje rytm metalową blaszką
Step jest górą idzie na żywioł Beatbox

Wtórując w parze tu i ówdzie biesiadą
Wystarczy pojeść kapusty z grochem
Żeby dorównać D.J-wi w popierdywaniu

On nastawiony do mikrofonu pyskiem
A ty odbytem do swoich gaci na tyłku

Popierduje się bez wstydu z piętra czy parteru
Jest teraz na topie trendy słychać aplauz
Za aplauzem publiczność prosi jeszcze o bis

Można osiągnąć sławę dzięki gębie i pupie
Jak się jest dyplomatą z pierwszą klasą

 


 

Meandry savoir vivre

 

Wszystko jest potrzebne co istnieje w pisaniu.
W tym tkwi właśnie szkopuł mądrego korzystania.
Nie ma sensu likwidować opcji, które są od dawna.
Nie pomoże cenzura ani żadna Top Listy blokada.
Trzeba pójść po rozum do głowy.
Prawdziwy poeta na laurach nie spocznie.
Jest skromny, płodny w pisaniu polocie.
Z rosą na czole stara się profesjonalnie.
Dla tych co zjedli zęby w rymie nie sztuka.
Rytm i odpowiednią formę w temacie złapać.
Prawdziwy literat krytyki się nie boi.
Wielką sztuką jest napisanie komentarza.
Wskazanie z wyczuciem błędu autora.
Nie ujmując mu szacunku, godności.
Co dobre trzeba wyraźnie podkreślić.
Cennych wskazówek udzielić.
Co jest jeszcze w powijakach dodać otuchy.
Ja nie jestem krytykiem ani znawcą.
Piszę to co mi gra w duszy i w sercu.
Cały sekret jest w tym jacy jesteśmy.
Jeden mały uśmiech i serce na dłoni.
Przywraca przyjaźń nas jednoczy.
Przed intrygą i ludzkim plotkowaniem.
Najlepiej wyrzucić z siebie fałsz i zachłanność!
Stać się po prostu człowiekiem dla człowieka.
Przyjaźnie nastawionym do całego świata.
Widzieć w kimś drugim taką samą osobę,
która ma serce duszę i uczucia nie jest bestią.
A nie potworem w ludzkiej skórze na łamach
Internetu portali poetyckich bez liku!
Głowa spokojna! Martwmy się!
O mądrą puentę w wierszu napisanym.
Najistotniejsze, aby czytanie wierszy,
Wchłonęło szereg wirtualnych czytaczy.

Człowiecza mentalność

Nikt nie jest doskonałym
ani w calu ani w centymetrze
Każdy może zaszkodzić
mało kto chce pomóc
Lecz nie musi się w sobie samym
widzieć ideał a w kimś innym
Dostrzega się same mankamenty
przez gardło nie do przełknięcia
Nic nie jest w stu procentach na perfekt
na świecie jest dobro i zło jednocześnie
W pięknie czai się karykatura
w brzydocie smutny anioł
Samotność staje się przystanią
gdy nikomu nie można zaufać
Niemożliwością jest żyć
wierząc tylko sobie
bo nikt z tym co mówi komuś
nie liczy się ze słowami

Między życiem a śmiercią

Między życiem a śmiercią.
Wypowiedziane słowa nabierają mocy.
Między życiem a śmiercią.
Marzenia są trójwymiarowe.

Między życiem a śmiercią.
Miłość pachnie rajskim jabłkiem.
Między życiem a śmiercią.
Nic dwa razy się nie powtarza.

Między życiem a śmiercią.
Ryzyko i szaleństwo noszą jedno imię.
Między życiem a śmiercią.
Nic nie jest żartem a tylko prawdą.

Między życiem a śmiercią.
Przyjaciel jak grób tajemnicę skrywa.
Między życiem a śmiercią.
Nic się nie kończy i nic nie zaczyna.

Między życiem a śmiercią.
Nieistotne sprawy nabierają blasku.
Między życiem a śmiercią.
Rzeczywistością jest wieczny sen.

 


 

Prawdziwy dom

  Nie ten dom prawdziwy Gdzie dostatek i lans Nie ten jest szczęśliwy Mając kasy w brud Prawdziwy dom My sami tworzymy Od fundamentów ...