Zima

 

Za oknem mróz siarczysty

Przyozdobił w srebrny szron

Krzew rozłożysty w igły

Skrzypią białe śniegu płatki

Przechodniom pod stopami

Długa zima sroga przed nami

Tańczy w takt skocznego walczyka

Aforyzm

 Zatruta myśl rujnuje życie, gdy godzi jak strzała.

W rymie Italo Disco

 

Rap...nie Hip Hop?...nie Chause

To nie to samo nic nie zastąpi

Tamtych rytmów New Romantic

Italo Disco gdzie królował Edy

Huntington K.B.Caps, Radiorama

Savage byli chlubą Italo Disco.

Niesamowity takt w muzyce

Tamtych czasów pod wydział

Wszystko nie jak dziś w natłoku

Z kaseciaka pieściło ucho

Forever Young, OMD i Nik Karshaw

Już nie zanucą jak za dawnych lat.

Przeminęło z wiatrem trafił szlag!

Szukam taktu, nasłuchuję rytm Disco

Szwendam się po globalnej sieci

Widmo wspomnień wywołuję tęsknotę

Kapitan Nemo śpiewa o Twojej Lorelei

Namacalnie wysyła mi anioła życie.

Bunt, protest siała Komuna

Słowo pod cenzury lupą

A w Boże Narodzenie pachniało

Czekoladą na kartki w biosferze

Aromat pomarańczy w kolejkach

Przed sklepem dziś już brak czadu.

Nawet Break Dance inny nie ten sam

Świat wirtualny w każdym domu

Ciąg dalszy leci w nucie do przodu

W słuchawkach powtarzam jak mantrę

Nienasycona hitami Papa Dance i C.C.Catch

Historia pewnej przyjaźni

 

Dlaczego ponowie lękam się zaufać?
Dlaczego tak bardzo przeraża mnie wiara?
Wiara w przyjaźń pomiędzy kobietami.
Zastanawiam się wciąż analizuję, waham.

Jedna koleżanka odbiła mi kiedyś chłopaka.
Druga wykorzystywała bez skrupuł do granic!
Zakpiła sobie z moich anomalii,
choć lepszą ode mnie wcale nie była.

Zgrywała przede mną anioła z niebios,
który tak naprawdę w rękę wtykał mi ogarek.
Kpiła sobie z kwalifikacji i moich wierszy.
Kiedy oszukana przez chłopaka łkałam.

Ona ze śmiechu omal się posikała.
Bardzo chciałam uwierzyć w to,
że była moją przyjaciółką od serca.
Mając dość szukania w sieci miłości.

Spytałam ją kolegę z lat szkolnych?
Fajnych chłopaków w szkole Moniki nie było.
Bo nie byłam z tej samej bajki co ona.
Miałam trzymać się z dala od jej przyjaciół.

Przyjaźni nastał kres definitywny.
Sama zaczęłam się przed nią buntować.
Los okazał się przewrotny miłość sama,
odnalazła mnie w wirtualnym świecie.

Moją miłością życia stał się jej kolega szkolny.
Ona jest samotną na Facebooku do wzięcia.
Głuszy wokół siebie mężczyzn w między sieci.
Nikt nie traktuje jej poważnie na przyszłość.

Cud szczęścia

 

Smak pocałunku

jak miód

 

Namiastka

miłosnego nektaru

Przyciąga i nęci

na odległość

Trudno się oprzeć

spragnionym ustom

Czas zatarł widmo

cierpień z przeszłości

W sercu panuje

szczęścia cud

Tak niewiele

potrzeba już

Nie odbierze

mi tego nikt

Twój sekret

 

Nieobcy Ci sekret

Ukryty głęboko w sercu

Nie zna go nikt

Jak dotąd poza Tobą

Jedno słowo, jakiś znak

Tak to się zaczęło

Niby niewinne drżenie serca

Ciche podszepty

Przez otwarte okno

Prowadzą złote wrota

Do ogrodu miłości

Gdzie nie miał nikt wstępu

Czy to miłość?

Lęk wdziera się do źrenic

Niedowierzanie że

Jesteś blisko jak dotąd

Tylko ze mną na rozdrożu

Nicości i złudzeń

Widnieje drogowskaz

Słychać ciche bicie

Wymiana spojrzeń

Znaczy więcej niż rozmowa

Zwierciadła dusz

Odbijają się w lustrze oczu

Nie obce Ci w ogóle

Przy drodze ostre cienie

Nie do zniesienia kują

Jak drapieżne, dzikie róże

Na tle ciszy szum

Uśmiech otwiera

Na oścież serce

Tak to Ty Jesteś,

tą jedyną miłością

Poznajemy się dopiero

drżą usta

Grunt się usuwa

pod nogami

Uginają się kolana!

Wokół świat wiruje

Widzę tylko Ciebie

Znam Twój sekret

Aforyzm

  Słowo działa jak zatrute jabłko, potrafi wszczepić w  myśl toksynę.

Kochając pokonać można wszystko

 

W odsłoniętej przestrzeni

myśli płyną jak woda w kranie

W tłumie przechodniów

Gapię się biernie na innych

Powiało samotności grozą

Zebrałam okruchy wspomnień

Pogrążona w nurcie myśli

Ogrzewam serce przy ognisku tęsknoty

Z wbitym wzrokiem w martwy punkt

Szukam coś, czego jeszcze nie ma obok

Pielęgnuję w sercu sny niespełnione

Pragnę w miłości cel osiągnąć

Przez łzy uśmiechem podsycam nadzieję

Odrzucam w otchłań zapomnienia strach i ból

Wdrapując się na szczyty wierzchołków wiary

Wciąż trwam przy Tobie duchem i sercem

W klatce odosobnienia na rozstaju rozłąki

Sprzysięga się niesprawiedliwość losu

Na zielone światełko w tunelu rzuca cień mroczny

Droga do miłości jest zawsze labiryntem zawiłości

***

 

Nie zamykaj serca wrót

gdy nadzieja do bram puka

Nie odpowiadaj – nie

gdy wiara jeszcze żyje

Nie zamykaj oczu

Gdy pod nogami

usuwa się grunt

Nie Jesteś sam/a przecież

Bo to co przed Tobą

Ciebie szuka nie milcz

i nie uciekaj na oślep

Skrywając lęk w sobie

Nie zagłuszysz boleści

duszy w odosobnieniu

Zapadając w głęboki sen

podaj dłonie otwórz myśli

Poczuj pewność ciepła

Gwiazda szczęścia oślepi

Ci źrenice obdarzając miłością

Jeśli na to pozwolisz sobie

haiku

 

smak poziomki

trzepot skrzydeł  motyli

apetyt na lato

chwile bliskości

 

wśród linii papilarnych

tęsknoty ukrywają sekret

pośród palców dotyk

myśli wymarzone

w kręgu splecionych dłoni

snuje się długi warkocz

miłości dobrze nam z sobą

pomiędzy kontrastem

bicia serc mała kropelka

szczęścia w blasku oczu

odciśnięta mała łezka

promyk uśmiechu

na twarzy widoczny

nie potrzeba nic więcej

wystarczy ta krótka chwila

tylko z sobą bliskości

Hajku

 Co chwilę

puszcza się

życie z dymem

A F R O C Z E K O L A D A

 

Gęsty włos jak wełna

Buzia roześmiana

Ciemna jak noc czupryna

Czekoladową masą

Postać pokryta

Białe ząbki jak mleczko ptasie

Bujny lok

Tak natura stworzyła

Widziane często

Dredy i kłosy czarne

Jak węgiel górnika

A F R O C Z E K O L A D A

Lambada i Ty

 

Szum fal nad morzem
w złotej poświacie

Odbicie bursztynowe
w Twoich oczach

Cały Ty i Lambada
tańczymy razem Ty i ja

Od świtu do późnej nocy
księżyc patrzy spode łba

Gwiazdy na niebie
migoczą jak neony

W dyskotece upojona
chwila zapomnienia

Smak czerwonej wiśni
z Tobą mi się kojarzy

I nie daje o Tobie zapomnieć
przy gorących rytmach

Lambady tego lata

ciasteczko

 

pod rzęsami

w sen spoglądam

miętą pachnie

twoja bliskość

jesteś obok

mam cię w dotyku

między nami

tańczy cisza

w zachwycie

spojrzenia wymowne

jest przyjemnie

i cudownie

w wilczym apetycie

W zasięgu serca

 

Uwodzę słowem zalotnie
Miłość wyznaję wierszem
Przypominam dotykiem
O sobie rano i wieczorem

Spędzony dzień z Tobą
Najlepsza niespodzianka
Bez granic i końca
Podlewam jak kwiat

Czułością by nie zwiędła
Wszystko w Tobie kocham
Co w życiu najcenniejsze
Mam w zasięgu serca

fraszka

 

Przed lustrem

naga prawda obnażona

Krytyka w słowach

Nie przebiera zadzierając

Nosa wyżej czoła

Bakaliowe podjadanie

 

Chrup... chrup... chrup...

arachidowe, kokosowe, nerkowca

delektuję się przyjemnie

orzeszki włoskie i ziemne

Chrup... chrup... chrup...

w polewie czekoladowej

i w miodzie prażone z solą

pistacje dobre na smuteczki

Chrup... chrup... chrup...

uzupełniają magnez i potas

objadam się łapczywie

pokusie trudno się przeć

Chrup... chrup... chrup...

odruchowo kolejny arachid

na zimową apatię obyć się

trudno im mniej w torebce

Chrup... chrup... chrup...

nasycić się nie sposób

mało i mało rośnie apetyt

chrupie się całymi garściami

Chrup... chrup... chrup...

miast cukierków i ciasteczek

ziarna z dyni i słonecznika

co tchu wyłuskam bez końca

Chrup... chrup... chrup...

zdrowe na korę mózgową,

szare komórki i pamięć

mniam...mniam...mniam....

Nasz Eden

 

Pieść mnie słowem tak dosłownie
Muskaj z każdym dniem jak wietrzyk
Całuj usta tęsknotą przepełnione
Nie odrywaj się od skrytych myśli

By rozkochać się na zabój we mnie
Daj się pomieść miętowym zmysłom
Nie uciekaj nigdy przed rumianku mocą
Bo to przecież jest miłość

Nie spoczywaj na zdobytych już szczytach
Walcz do końca o laury jeszcze niezdobyte
Odkrywaj ciągle nowe nieznane uczuć zakątki
Niech trwa wiosna i będzie treści poematem
aż po grób

Niech w sercach zawsze kwitnie maj
Chodź zaprowadź mnie do raju
Tam gdzie jeszcze nie byłam nigdy
Zostań ze mną tam w Edenie na wieczność
będę tylko Twoją Ewą, a Ty Adamem moim

w miłosnej hipnozie

W podświadomości

zakamarkach wypełniasz

Każda myśl tylko

o Tobie

Dusza błądzi

jak lunatyk o północy

W hipnozie miłosnej

zatracam siebie całą bez reszty

Gdy zasypiam nocą

i budzę się o poranku

Kocham z całych sił

Namiętnie tylko Ciebie

w swoim sercu

Jedna jedyna noc w roku

 

Co dzień coraz bliżej czas odmierza chwile
z wyczekiwaniem sylwestrowej nocy

Musujący syk szampana drażni nozdrza
w głowie szum stary rok żegna się bąbelkami

Z Nowym Rokiem odblask petard
i fajerwerków klimat jak na froncie

Wybuchowy oślepia sokoli wzrok
wystrzał za wystrzałem ogłusza bębenki

Zegar tyka wybiła północ
o rok przybędzie więcej

Dobrego czy złego nie wie tego nikt
jeszcze…

Puszczają nerwy

 

Ograniczony choć nie głuchotą
nie słucha wcale strzępi język
Mądrzejszego traktuje za głupca
zrzędzi nie na temat bez przerwy

Usiłuje uczyć się informatyki
non stop przerywa w pół zdania
Powtarza wciąż że nie wierzy
pusty jak bęben odchodzi i wraca

Nauczyciel przekazać wiedzy
nie potrafi czy tępy jak brzytwa
Jest po prostu uczeń mówi
że wszystko słyszy od belfra

Po chińsku choć jeden i drugi
z krwi i kości jest Polakiem
Dogadać się trudno postronki
stają się coraz to krótsze

Zgubione

 

Można mieć wszystko
i nie mieć nic zarazem
Nikt nie dostrzega tego
jak jest pusto wewnątrz

W antypatii brak hamulca
na widok cienia renomy
Nienawiść destrukcyjna
niszczy szczeble ambicji

Zawziętość wystawia szpony
nie daje wytchnienia na odwet
Fałsz serwuje zatrute jabłko
człowiek gubi się w sobie

Wyrwana z objęć Morfeusza

 

Wyrwana z objęć Morfeusza
Poczułam nieobcy mi oddech
Byłeś tak blisko tuż obok
Pod płaszczem nagości

Serce biło oszalałe z podniecenia
Jak łuna ciepła ciał rozognionych
Nic nie mogło Nas powstrzymać
Ani tym bardziej oprzeć się ekstazie

Na pierwszy rzut oka to takie proste
Zapomniałam czym jest nieśmiałość
Oddając się wzajemnym pieszczotom
Podświadomie w pół śnie a i na jawie

Pragnienie zbliżenia się do Ciebie
Gdy obejmowałeś mnie czule powracam
Do tajemnego skarbu cichych słów
Bo tylko Ty wiesz gdzie ukryty jest klucz

Zamknięta otworzyłam się przed Tobą
Zabolało jak jasna cholera, ale nie żałuję
Powtarzałeś nie bój się zaufaj mi
Zapamiętuję każde Twoje słowo
Nie mówię nic wzdycham cicho

OBOJĘTNOŚĆ

 

Jak kamień twarda
Gorzka jak piołun
Zimna jak lód
Ostra jak dzida
Jest w ludzkim sercu
Jadowitą trucizną
Znieczulicą i obojętnością
Śmiercionośną białą damą
Przyjaciółką jest jej
Dębowa trumna
Potrafi sprowokować bólem
Znieczulić nadwrażliwość
Tabletką przeciwbólową
Jest macochą cierpienia

Unik

 

Zamknęła na klucz zmysłów żądze
Nie pozwoliła wyjść na zewnątrz namiętności
Nie chciała żeby coś spotkało ją złego
Zapomniała czym jest pożądanie
Przestała wierzyć w magię miłości
Wyrzekła się ciała ponętności
Uśpiła siebie przed miłością
Ale serce nie przestało czuć, pragnąć, kochać
Moc miłości przezwyciężyła wszystko
Nie dało się jej oszukać ani z serca wymazać

Tango w rytmie dwojga serc

 

Cichy szum w skroniach
Nagły półmrok w oczach

Nic nie mówią usta
W żyłach wre krwionośny wulkan!

Puls przyśpiesza z sekundy na sekundę!
Myśl pędzi za myślą

Uderza chwila zapomnienia
Musującym winem do głowy

W pierwszym impulsie
Gorąca skóra parzy dotyk

W półmroku szkli się wzrok
Nie ma już granic nieśmiałości

Liczy się to co teraz
Muzyka cicho płynie

Z akordu fortepianu
Tango w rytmie dwojga serc

tak niewiele...

 

niby tak niewiele
czuły pocałunek
a zarazem mnóstwo
zapach ciała
niby tak niewiele
feromony nęcą
a zarazem mnóstwo
rozkosz zmysłów
niby tak niewiele
kocham cię całą sobą
a zarazem mnóstwo gdy...
tulisz mnie w ramionach
moja miłość życia

nigdy nie zapomnę

 

przybliżając oddech twój
chłonę usta pijąc nienasycenie ust
słodkich jak miód niepowtarzalnych
we wszystkie strony wiję się prężę

w twoje ciało tuląc się
trwam w ramion łuku
w twoim wzroku daję nurka
zatapiam miłość głęboko

bez sprzeciwu się oddaję
jestem twoja a ty mój
bardzo blisko coraz mocniej
kocham cię a ty mnie

z każdym dniem i z każdą nocą
bez tajemnic i ograniczeń
bardzo gorąca na odległość parzę
w gąszczu włosów twych

moje palce na głowie błądzą
twoje linie papilarne głaszczą
zakamarków świat intymności
nigdy nie zapomnę tych chwil…

z tobą spędzonych

Nieśmiałość

 

Bo we mnie coś drzemie
Sama nie wiem co to jest
Bo we mnie coś drzemie
Nie daje spokoju ani wytchnienia
Może domyślasz się Ty
Co to jest?...

Ukryte na dnie serca
Dziwne pragnienie
Coś o czym śnię co noc
Codziennie marzę
za czymś niezłomnie tęsknię
Czy już wiesz?...

Cienie Wolontariatu

 Zaszuflodkowana w swoim małym świecie
Pogrążona w monologu maksymy zawzięcie
Chwyciła za długopis jak po deskę ratunku
I na kartce skreśliła depeszę do Wolontariatu

W złotej klatce rupieci martwych roju
Nie ma powszechnej mowy obiegu
Złowionego po drugiej stronie parawanu
W egzystencji na krótki dystans horyzontu

Z nadzieją na wyjątek przyjaźni w potrzebie
Dopadł ją brak wrażliwości na ludzką krzywdę
Przez pazerność wrednej Ewki z ul. Chrobrego
Chcica zawładnęła wolontariuszki duszą i sercem

Obezwładniając ją wewnętrznie bezdusznością
Znieczulica zniszczyła aurę wspaniałomyślną
Nie umiała żyć bezpretensjonalnie z koleżanką
Żerując na cudzej biedzie pod pseudem- Wolontariatu

Trudno sprostać szarej codzienności

 

Świat staje się banalny
Zbyt drobnym maczkiem,
książka napisana - film
monotonny, brak hobby.

Lubowanie się w las poszło.
Wszystko irytuje. Rock!
Zbyt hałaśliwa gędźba.
w Pubie z szafy grającej.

Nie ta epoka, czy on nie ten sam?
Jest wśród samych cudaków.
Jak odnaleźć się w trendy?
Nie nadąża się za realizacją.

Nie wie co z sobą począć...
nie dając sobie pomóc.
Nastawiony do przyjaciela
jak wrzód na czterech literach.

Zrzędzi, marudzi, lamentuje.
Zżera go nuda, nie chce się
nic robić - błędne koło wciąż,
w domu wytrzymać trudno.
W gościach nosi go często.

Nie ma do kogo otworzyć
gęby nad wodą, pospacerować
za daleko na łonie natury.
Głupi tylko po wsi się włóczy.
Trudno sprostać szarej codzienności.

Wymyśliłam Cię...

 

Wymyśliłam Cię wyśniłam
Wierząc sercu, że istniejesz
Dobrze, że pojawiłeś się obok

Ty i ja, blask spojrzenia
Penetruje miłość krąży w krwiobiegu

Rytmiczne uderzenia konsolidują,
Poezją czuć każde ckliwe słowo

Zapragnęłam Cię
Odkąd wzrok mój
Padł na Ciebie

rewolucje kulinarne

 

żaden ze mnie żarłok

tylko łasuch na degustację

nic na to nie poradzę

że delektuję się smakiem

w tym co jak dotąd obce

tu marakuja tam kantalupa

proponuje mi mąż na zakupach

ciężko się zdecydować co wybrać

jedno ma się tylko życie

trudno odmówić sobie przyjemności

jak ma się dużo wyrzeczeń

fastwoody i słodycze

poszły w niepamięć

dyskretnie gdzieś tam

zerkam za czekoladą

nie mogę odmówić sobie

jednej malutkiej kostki

Umiłowanie

 

Lubię gładką skórę, tulić się do skroni.

Ten zapach od Ciebie, który mnie uwodzi.

Uwielbiam przyjemne ciepło dłoni,

jak bierzesz mnie w objęcia właśnie Ty.

Lubię leżeć na torsie i słuchać
wdechów i wydechów rytmicznych.

Lubię słuchać takty w sercu
i ziewasz szeroko i przeciągasz się,

jak kocisko, lubię jak szepczesz mi...

zajączku, chomiczku.

Całym światem Jesteś moim

Kocham siwą łatkę nad czołem,

gdy widać zroszone krople.

Kiedy Jesteś zmęczony po całym dniu.

A mnie bierze na Amory wieczorem.

Kiedy chemia w miłości,

jest od powściągliwości silniejsza.

przyjaźń wirtualna

na wyciągnięcie myśli
w przestworzach
przyjaźń się jawi
uosobieniem dobroci
los zsyła mi ciebie

w chwilach trudnych
kipisz wiarą w lepsze jutro

gdy serce cicho łka
przepełnione bezsilnością
ty jesteś obok 

zapamiętuję...

 

pocałować Cię

poczuć wszystkimi

zmysłami dotknąć

wywołując dreszcz

na całym ciele

w błogim stanie

nauczyć się kochać

pierwszy raz Ciebie

zapamiętać pieszczoty

poczucie piękna

w smaku muśnięcia

ślad za śladem

odszukać Twoich stóp

Randka kontra randka

 

wedle tradycji w szkole

chodzą na wagary elewi i belfry

gdy nuda i alienacja ich dorwie

adepci uciekają w środku lekcji

mężów szukają psorki samotne

nierozważnie

 nierozważnie jest postradać życie
tchórzostwem bać się śmierci
trudno...
marzenia uwieńczyć zwycięstwem
schwyć szczęście mocno w garści
jak i ...
sen zamienić lepiej w prawdę
zdrowie stracić przez idiotyzm

znów powiało chłodem

 purpurą współgrają
liście z kasztanami
korony kradną złoto
w okno
puka nostalgia

pamiętnik

 zapisuję palcem po wodzie
milkną słowa
kaligrafuję w przestworzach
pamiętnik niedokończony
w letargu prowadzę monolog
oswajając dyskretny cień
bez rozgłosu

Bez zmian

 

Czas szybko płynie w chwilach bliskości

Które się nigdy nie powtórzą nie ma

Tych samych pocałunków ilekroć

Powracam myślą do chwil niespełnionych

Tak mi tęskno za tym czego nie było....

Więc trwajmy w tym jak najdłużej,

By nic się na gorsze się nie zmieniło.

W L A B I R Y N C I E C Z A S U

W labiryncie czasu

Czas pocięty na etapy życia

Pamięć wyryła piętno

Zamglonej przeszłości

W labiryncie czasu

Są etapy życia jak szuflady

Gdzie kryształ łzy zastygł

W kapsule tęsknej słoty

W labiryncie czasu

Na rozdrożu lśnią schody

Wspinając się po nich

Nie każdą z ról zagramy...

tą samą

W labiryncie czasu

Od wczoraj do jutra

Myśl uświadamia jak dużo

Nas omija z tych dekad

Choć świat ten sam

Nie każda rola się powtarza

Zmienia się aktor życia

A spektakl trwa bez końca

i początku....

najtrudniejsza z ról życie

W objęciach Morfeusza

 

Kiedy w szturmie senności.
Morfeusz bierze w jasyr.
Bezsilna natychmiast zapadam.
W sen letargiczny! Ty się wtedy...
uśmiechasz się do mnie, choć innym to przeszkadza.
Bo Ty lubisz jak chrapię.
Ja nie słyszę się, a Ciebie to bawi.
Moje chrapanie zabiera Cię w świat melodii.
W dłonie klaszczesz, cieszysz się jak dziecko!
A ja się męczę jak nieboskie stworzenie!
Zamiast mnie zbudzić z tego koszmaru.

propozycja nie do odrzucenia

 

jeden łyk...

czekolady

z ust do ust

tylko z Tobą

by ugasić pragnienie

jedna kropla

kawy pokusa

z ust do ust

tylko z Tobą

by zaspokoić

dzikie żądze

kropelka po kropelce

propozycja

nie do odrzucenia...