Cień wspomnień
Powraca jak bumerang
Wspinam
się po szczeblach
Błędów prób i sprostowania
Snuje
się za mną
Cień nocnych koszmarów
Łączy
przeszłą chwilę
Z aktualnością bólu
Choć
myśli i pragnienia
Zawsze te same bez zmian
Patrzę
z wiarą w przyszłość
Czekając na obrót spraw
Niedokończonych
Wielkiej i małej amplitudy
Lęk
ogarnia przed adaptacją
Ciekawość coraz większa
Nie
daje spokoju i wytchnienia
Dobra myśl wprawia
W
nastrój kubka
Gorącej czekolady
W
gonitwie myśli
Twórczej pracy pióra
moja myśl drzemie
w podświadomości
że już nie wydarzy się nic
co może mnie zaskoczyć
moje myśli tylko ja
widzę w pantomimie
wyobraźni słyszę
niemy krzyk zewsząd
Autentyczna miłość
Potrafi wiele poskąpić
Jednostajność pisze
Inny tok powieści miłosnej
Autentyczna miłość
Jest inna od tej wymarzonej
Do której się wzdycha
Śniąc po całych nocach
Autentyczna miłość
Nie jest taka jakiej
Obraz nosi się w sobie
Wiosna życia nie trwa...
wiecznie
Wiosna życia nie trwa wiecznie
A wraz z jej odejściem zmienia się
Światopogląd na miłość i wszystko wokół
Ze starym rokiem
Weź rozwód
Złe wspomnienia
Spal na popiół
Z Nowym Rokiem
Nie myśl o peselu
Rozgoryczenie, gniew i złość
Puść w niepamięć
Głupie pretensje i żale utop
W ukropie przytulności
Nie daj się wgonić
W niepopełnione błędy
Na Nowy Rok
Nie bądź hardy, jak petardy
Bądź ze sobą
Zawsze w zgodzie
Śmiej się i baw
Do końca życia
Z Nowym Rokiem
Nie żałuj chwil
Na przyjemności
