Po prostu Jesteś

wystarczy małe nic
a jest mnóstwo

nie widać gołym okiem
w czym rzecz

wystarczy uśmiech
jedno słowo

aby zgubić melancholię
nic prostszego

wystarczy myśl
co roztopi chłód

by zawrzała krew
że pamiętasz

Jesteś blisko

Nieograniczona przyjemność

Mnogość kropel
Jeden wielki ocean
Morze gdzie nie ma
Początku i końca

Jestem tymi łezkami
W błękitnym odcieniu
Muskam całe ciało
z miłością pod gołym
niebem, jak prysznic...

Uwodzę Cię strumieniem
wody, szumię nurtem
wodospadu, otulam ciepłem
Płynę prosto po wrażliwych
miejscach, pozwól odkryć czuły
punkt, na mapie anatomii

SWOJEJ...

a będę dla Ciebie
niebieskim upustem,
wielką pompą przyjemności
nieograniczonej

DĄS

Nie będę płakać,
choć życie rzuca kłody pod nogi.
Nie będę płakać,
nawet jak ktoś źle mi życzy.
Nie będę płakać ,
bo wybuchł niewypał!
Nie będę płakać,
bo ogrania obolałość.
Nie będę płakać,
choć wiatr wieje w oczy.
Nie będę płakać,
dlatego że nie umiem
naprawić coś, czego nie zepsułam.
Nie będę płakać,
w pokucie za winy cudze.
Nie będę płakać,
przez to bo nie chcę całe życie
przepłakać, bo przede mną...
Stwarza się czarną wizję.

kochaj z całych sił

dopóki się kocha

młodość nie odchodzi

jeśli się kocha

starość nie grozi

więc kochaj wytrwale

i nie przestawaj

uśmiech cię nie opuści

samotność nie zatruje

zachowaj w sercu

miłość wierną i szczęśliwą

nie daj sobie i komuś

popsuć długich lat

bo życie jest warte

tego za czym się

tęskni i pragnie

więc kochaj z całych sił

jak najdłużej się da

 

Jak to jest naprawdę z miłością

Miłość nie zawsze daje

to co się najmocniej pragnie

Miłość idzie po torach

według własnego drogowskazu

Miłość nigdy nie pisze

to samo pod jedno dyktando

Miłość ma wiele odbić

zwierciadeł w które się patrzy

Miłość potrafi być jednocześnie

wyrzeczeniem i uwielbieniem

Nie narzuca sercu zasad ani reguł

choć ono miłości jest niewolnikiem

Słodko jest przebywać

w miłosnych dybach

Gdy drugie serce odwzajemnia

to samo uczucie pierwszemu

Miłość jest uśmiechem

ciepłego powietrza grzeje

jak płomienie słońca

Miłość jest jak wiatr zefir

Pobudza do myślenia

bez końca miłość jest jak wir

Jak wciągnie do środka

zatracasz się do końca

Dojrzewająca miłość

im dłużej Cię znam
nie mam zastrzeżeń
cały czas coś odkrywam
darem Jesteś dla mnie
w czym moja wina

że nie widzę gołym
okiem w Tobie wad
na tym polega
równoległość cech

ja i Ty mamy swoje
słabości trudno o atut
ograniczone szanse
od zera utrudniony start

uczymy się Oboje
na własnych błędach
raz Ty i raz ja niekiedy
zbłądzimy po drodze
wspólny mianownik
Nas zbliża do siebie

A mi ciągle mało

Przytulasz się do mnie
spontanicznie znienacka
Muskasz w ucho które
popadnie pieścisz i wtedy...

Kiedy się nie spodziewam
gdy proszę o więcej
Ciebie już nie ma blisko
i znów czekam kiedy...

Cię najdzie to samo
Pragnąć nie jest
wcale podłostką
Nie czytasz nic
w moich myślach

A mi ciągle mało
i mało nasycić się
nie mogę i znów
Cię wyglądam sama