Ciemna strona kobiet

Jest taka ciemna strona kobiet.
W żaden sposób nie mogę pojąć?..
Wcale! Ma swoje szczęście i miłość.
Klei się do cudzych chłopów.

Posiada swój dom, męża i dziecko.
Patrzy wzrokiem chytrej sroki.
Szukając w obcym plastra miodu.
Jakby jej własny śmierdział?..

Pod nosem, a mąż i żona,
to nie zabawki do zamiany
w przedszkolu - jesteśmy
co dzień współodpowiedzialni.

Ślubna obrączka do czegoś
zobowiązuje, wolności smak
odszedł dawno do lamusa.
Pozostały tylko wspomnienia.

Są też takie kobiety niestety.
Zazdroszczą innym miłości.
Nie chcąc dookoła się rozejrzeć,
za szczęściem własnym.

Prościej wejść z brudnymi butami,
w cudze za pokaźnym płotem.
Lepiej pójść na łatwiznę!
Po co się fatygować za ideałem?

Prościej ujarzmić jak modliszka.
Innej chłopa, rujnując innym
gniazdko i zarazem swoje.
Jak tu się do zołzy dobrać?

Co odstawia żonę na bok!
Jak bezużyteczny mebel.
Ni zaprzyjaźnić się z taką?...
Jak przepędzić do diabłów?...

Dobro serca

cały ogrom czasu
na oswojenie się
gdy kiełkuje życie
cały świat brzydki

z punktu widzenia
brzydkiego kaczątka
nie musiał jej każdy
lubić i akceptować

nie była królewną
prosto ze snu idealną
miała same minusy
i swoje mankamenty

odkąd sięga pamięcią
walczyła o względy
ciągle pod górę idąc
krętą wąską ścieżką

los nie szczędził
jej wśród cierni
i chwastów łez
bólu i pogardy

mało kochało
ją osób mało
akceptowało
to nie bajka

z życia historia
napisana przez
koleje losu
nic na zawsze
nie jest dane
nikomu

morał z tej powieści
taki żyj każdą chwilą
ciesz się tym co w zasięgu
gdy Cię spotka coś dobrego w życiu

choć wiatr w oczy
wieje i ktoś odtrąca
idź na przód i uwierz
w dobro serca

Wiosenne haiku

wiosną serce
gra w orkiestrze
pierwsze skrzypce

W szponach zazdrości

zazdrość samoistna
nieproszonym gościem
do serca się wdziera
wchodzi z buciorami

zazdrość jest jak złodziej
kradnie szczęście które
niesie uśmiech dziecka
nie pyta nigdy czy można...

zazdrość niszczy wszystko
co pod buta się nawinie
dla niej nie ma nic świętego
śmiało po trupach idzie

zazdrość nie zna litości
łamie wszelkie prawo
nie ma żadnych granic
marionetką w jej szponach

jest ten kto zdradza
i ten co cierpi przez nią
zazdrość demoniczna
manipuluje zdrajcą i ofiarą

jednocześnie...