Zmilczenie

Ukryte myśli nic nie powiedzą
Można dociekać pytając o sedno
Przemilczane słowa ciążą jak głaz
Na sercu i duszy całą wieczność

Nie musowo się otwierać przed kimś
Ale czasem jest siła większa od Ciebie
że potrzebujesz tej rozmowy w cztery oczy
Gdy natrętne myśli nawiedzają w dzień

I w nocy nie dają chwili wytchnienia
Szuka się ujścia żeby pozbyć się toksyny
Co trawi mrocznie w środku jak robak
Zabijając dwóch dusz potrzebę więzi

Człowiek ciągnie do drugiego człowieka
Jest żywą istotą chcąc duchowej wspólnoty
Z ukrycia pustelni samotnej choć strach
Paraliżuje dogłębnie w całości jak słup soli

Wstyd pali na samo wspomnienie jak ogień
Trudno się wyrwać z pieleszy wymownej ciszy
Ze spojrzenia można wyczytać bardzo wiele
Oczy są zwierciadłem bodźca co skrywa mroczny

Sekret sprawczej siły nie wiem co jest silniejsze
Ciekawość co wyciska z Ciebie wszystkie soki
Czy chęć dysonansu paru słów przed kimś nowym...
Słowa potrafią ciąć jak żyleta gdy się odpowiada

Na niezręczne pytania choć nie widać kropel krwi
I nie czujesz wcale znieczulenia za rozszyfrowanie
Nie przebiera się w słowach i boli jak jasny gwint
Pytania nie można cofnąć więc niesmak pozostaje

Na nutę Warsa

tak to się wkurzasz
jak puszczam stare
piosenki z lamusa

a Ciebie wzięło
na nutę Warsa
pogłaśniasz Bodo

na fulla z zachwytem
w nowej wersji
delektując się Geniem

choć nie pamiętasz nic
ze starego kina
piosenka wyjawi Ci

dawne czasy
i nie wmawiaj mi
że już taki z Ciebie

zimny drań
bo nie uwierzę
bez dwóch zdań

Bodo udawać może
co zechce w sukience
a Ty bądź sobą

bo nie ma
z Ciebie ani Warsa
ani Bodo

Różowe okulary

nie chcę malować
negatywnego obrazu
własnej rzeczywistości
po co mi szlochać

i przejmować się tym
na zapas na co się nie ma
wpływu moje ja
nie mieści się w ciasnocie
bezmózgowia

tam gdzie moje miejsce
i moje ja nie ma syfu udręk
nie chcę nosić nieszczęść
w sobie wypisanych

paletą ziemi zarażając
dookoła pesymizmem
wszystkich zakładam
różowe okulary

nawet zebra czarno
biała nie zmieni
na świat mojego
punktu widzenia

Awersja

nie można przekonać
do siebie gdy mentalność
w głupi sposób zawzięta

nie idzie przełamać
pierwszych lodów
jak jest negatywne

nastawienie bez powodu
wszystkie mosty popalone
nie z własnej winy

nie daje się odkręcić
skorupka nasiąknięta
od pieluch przez niechęć

wrogość nieuzasadniona
emocje biorą górę
rozum idzie do dupy