Naiwna

Nie naprawisz charakteru człowieka
Nic do niego nie dotrze ostatnią cechą
Jest u niego pokora gdy odbija się raz za razem
Każde słowo z ust o ścianę nie naprawisz nic

Co jest przedawnione ta osoba nie widzi
Gołym okiem gdzie powiela swoje błędy
Nawet jakbyś była jej drogowskazem
Ten ktoś nie uwierzy Ci w żaden cud

Nie naprawisz nic co jest już zgniłe
W tym człowieku nawet gdybyś
Otworzyła całe serce swoje
Przepłakała słonych łez ocean

Ten człowiek odbierze jako ściemę
Z Twojej strony nie będzie to miłością
Dla niego nie są święte ani rodzina ani dom
Nie naprawisz charakteru choć byś oddała

Jemu całe swoje serce wraz pozostaniesz
W jego oczach idiotką za nic nie przeprosi
Nie ma odwagi przyznać się do błędu przed Tobą
Daleko mu do supermana jakiego Ty widzisz
Na koniec i tak całą winę przypisze tylko Tobie...