Ona Twoim niewypałem

Jaki jest sens jej istnienia?
Co z tego, że nadałeś jej początek?...
Skoro jest marnym puchem.
Nie ma znaczenia dla Ciebie...
Jaką jest córką naprawdę?
Obcy zupełnie Jesteście sobie duchowo.

Poniżej krytyki mieści się ona,
W Twoim punkcie widzenia.
Mimo, że dorosła już dawno.
Ten owoc dojrzał sam bez Ciebie...
Nigdy nie byłeś i nie Jesteś
Dumnym ojcem ze Swej latorośli.

Na próżno jej starania.
Jej umysł, jej intuicja,
i wiedza Ty cały czas...
widzisz w córce rybę.
Bez prawa do głosu.

Mniej, niż zero tylko tak się czuje!
Jak długo jeszcze to potrwa?...
Przejrzały owoc już tylko może zgnić.
Nim Ty dojrzysz w pełni na własne oczy!
W córki głowie zaświtała mądrość sowy,
ona dla Ciebie jest niewypałem życiowym.