Za co pokochać piłkę nożną?

Nie przepadam za meczami piłki nożnej.
Nie kręci mnie ani celny gol ani rzut rożny.
Nie pojmuję na czym polega ten spalony.
I po co tyle krzyku, niepotrzebnych emocji?!

Piłkarze jak dzieci na placu zabaw.
Po kolei każdy na boisku upada.
Śpieszą na chybił trafił w skwar!
W mróz tęgi musi być trawka.

Białe podkolanówki i krótkie gacie.
Ani to mały chłopiec, ani dorosły facet.
Moknie każdy na deszczu wyżywa się!
Klnie kibic na czym świat stoi ciągle!

Na boisku daje się z siebie wszystko.
Kibic żłopie browar i wywija pięścią!
Nie płacą za to ani Dolarem ani Euro.
Transmisja TV namierza Mistrzostwa.

Piłkarz podstawia piłkarzowi nogę.
Bramkarz musi umorusać się w błocie.
Sędzia bez przerwy gwiżdże w stresie.
I wysyła do kąta niegrzecznych za karę.

Rozdając kartki żółte lub czerwone.
Jaki to sens i gratka oglądać mecze?
Oni wygrywają złote puchary i medale.
A my z nerwów tracimy zdrowie.

Na chłopski rozum jedna jest piłka.
A 11-stu naiwnie zasuwa za nią.
Uparcie kopie ,choć nie ma pupska!
Jak koń co zżera w żłobie dużo owsa.