Kunszt legł w gruzach

Jaka to sprawiedliwość?
Owacje przyjmuje bohomaz.
Gratulacje zbiera tandeta.
Do lochów podziemia,
Chowa się światło dzienne.

Nie ma najmniejszych szans,
Przejrzeć sokolim wzrokiem.
Wstydzi się prawdziwy artysta.
Trzymając w szufladzie,
Trud i twórczość własną.

Głupota dyktuje kodeks wymagań.
Autorytet zamknięty w cieniu amnezji.
Gdzie się podziała sprawiedliwość?
Gdzie kunszt ?! Gdzie dzieło sztuki?!