Kotka Psotka

 

Na wizycie duszpasterskiej.

Chodził ksiądz po kolędzie.

Odmawiając modłę przy stole.

Klęczy skupiony przed obrazem.

Przybiegła mała kotka.

Taka zwinna, bardzo psotna.

Zaczepiła łapką księdza.

Chcąc się bawić w berka.

Ksiądz osoba duchowna.

Modli się cicho z powagą.

Chcąc dać dobry przykład.

Ulec pokusie nie chciał.

Kotka Psotka figlarna.

Rzuca się, skacze pchyka!

Puszysta, biała kulka.

Pod sutannę zwinnie wlazła.

W prawo, w lewo wywija!

Zawstydzając psotą księdza.

Musiał przerwać "Ojcze Nasz".

Głupi śmiech wnuczkę porwał.

Babcia mruga okiem i szturcha.

Tak nieładnie, nie wypada.

Przed duchownym robić ubaw.

Ale ksiądz to zrozumiał.

Z kotką sobie pofiglował.

Do torby ofiarę schował.

Wrócił do swego kościółka.

Z banknotów liczną sumką.