Pusto a miejsca brak...

W pustym sercu lej miejsca brak.
Byłej ukochanej cień ducha się snuje.
W każdym zakamarku myśli twoich labirynt.
Gdzie stara miłość dawno umarła!

Tragiczną śmiercią przedwczesną.
Martwe serce wskrzesić można,
choć lej wielki i miejsce puste.
Krew nadal broczy, rana niezabliźniona boli!

Wystarczy żałobę z siebie zrzucić!
Po tym co było i nie powróci już.
Nowa miłość puka do bram serca.
Szepcze: – otwórz mi nie daj się prosić.

Dusi się, czekając w kapsule samotności.
Ty pielęgnujesz swe smutki i cierpisz.
Bez szans na porzucenie tej żalu czerni.
A przyjaźń też nie jest przyjaźnią.
Zawieszony w przestworzach wspomnień.